در این مقاله دکتر ملکی به موضوع آنژیوم گیلاسی (خال قرمز)، علل ایجاد و روش های پیشگیری از آن می‌پردازند.
آنژیوم گیلاسی دانه های مسطح یا برجسته قرمز رنگ هستند که افراد به عنوان خال قرمز آنها را می‌شناسند. غیرسرطانی است و از توده عروقی تشکیل شده است. آنژیوم گیلاسی از رگ‌های خونی کوچکی ساخته شده است که به آنها ظاهری مایل به قرمز یا ارغوانی می دهد. همچنین به نام‌های همانژیوم گیلاسی، همانژیوم بالغین یا آنژیوم سالمندی و لکه‌های کمپبل دی مورگان شناخته می‌شود زیرا تعداد آنها با افزایش سن افزایش می‌یابد.
همانژیوم گیلاسی شایع‌ترین نوع تکثیر عروقی اکتسابی پوست است. همانژیوم گیلاسی به صورت یک یا چند پاپول گنبدی شکل، روشن و یاقوتی رنگ با هاله‌ای رنگ پریده ظاهر می‌شود.
علل ایجاد آنژیوم گیلاسی
هیچ دلیل شناخته شده‌ای برای آنژیوم گیلاسی وجود ندارد. برخی از ارتباط ها و علل احتمالی این ضایعات به شرح زیر است.
1. افزایش سن: از آنجایی که این ضایعات بیشتر در سنین بالا دیده می‌شوند، روند پیری می‌تواند عامل ایجاد آنها باشد.
2. جهش ژنتیکی: برخی از مطالعات جهش‌های نادرست جسمی را در ژن‌های GNAQ (Q209H, Q209R, R183G) و GNA11 (Q209H) در این ضایعات مشاهده کرده‌اند.
3. بارداری
آنژیوم گیلاسی فوران کننده: این اصطلاح نشان دهنده رشد ناگهانی آنژیوم‌های متعدد و گسترده گیلاس است. آنها ممکن است در شرایط زیر دیده شوند:
1. عارضه جانبی خردل نیتروژن موضعی مورد استفاده برای درمان ویتیلیگو
2. یک عارضه جانبی سیکلوسپورین
3. بیماری مزمن پیوند میزبان
4. بیماری های لنفوپرولیفراتیو و بیماری کستلمن چند مرکزی (MCD): مکانیسم احتمالی ترشح بیش از حد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در پاسخ به افزایش سطح اینترلوکین 6 است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که اگر بیمار با آنژیوم‌های متعدد ناگهانی گیلاسی همراه با علائم سیستمیک و لنفادنوپاتی مراجعه کند، بیمار باید از نظر بیماری کستلمن چند مرکزی (MCD) و سایر اختلالات لنفوپرولیفراتیو ارزیابی شود.
5. یک عارضه جانبی راموسیروماب: مکانیسم زمینه‌ای برای این امر جهش VEGFR2 فعال‌کننده سوماتیک ناشی از راموسیروماب است.
6. ویروس هرپس انسانی 8 (HHV8): اغلب در همانژیوم‌های فوران کننده گیلاسی (52.9٪) یافت می شود.
شیوع
همانژیوم گیلاسی در حدود 7 درصد از نوجوانان و 75 درصد از بزرگسالان بالای 75 سال دیده می‌شود. این ضایعات در بزرگسالان در دهه سوم یا چهارم زندگی ایجاد می‌شود. حدود 5 تا 41 درصد از مردم در دهه 20 زندگی خود دچار همانژیوم گیلاسی می‌شوند. این ضایعات به صورت ماکول‌های قرمز کوچک یا پاپول شروع می‌شوند. اندازه آنها در ابتدا ۱ میلی‌متر است و می‌توانند تا سن ۵۰ سالگی به ۲/۳ میلی‌متر برسند، اما معمولاً کمتر از ۳/۵ میلی‌متر هستند.
با افزایش سن بیمار، تعداد این ضایعات افزایش می یابد. علاوه بر این، همانژیوم‌های متعدد گیلاسی در بیماران خانه سالمندان با ارتباط قوی با عفونت گزارش شده است.
همانژیوم گیلاسی به طور مساوی در افراد از همه نژادها و قومیت‌ها دیده می‌شود. شیوع آنها در زنان و مردان تفاوتی ندارد.
پاتوفیزیولوژی
آنژیوم گیلاسی بیشتر با افزایش سن ظاهر می‌شود. اگرچه مشخص شده است که آنها با برخی از بدخیمی‌ها ارتباط دارند، اما بیشتر در افراد سالم ایجاد می‌شوند. آنها معمولاً بدون علامت هستند اما می‌توانند با ضربه خونریزی کنند. آنها می‌توانند هم روی پوست در معرض نور خورشید و هم در پوستی که در معرض نور خورشید قرار نگرفته است، ظاهر شوند، اما معمولاً در غشاهای مخاطی دیده نمی‌شوند. اشاره شده است که رنگ آنژیوم‌های گیلاسی با هیپوکسی تغییر می‌کند. آنها به جای قرمز، آبی می‌شوند. لکه‌های کوچک زودتر از لکه‌های بزرگتر آبی می‌شوند. هنگامی که بیمار به ثبات قلبی عروقی بازگشت، ضایعات به رنگ قرمز قبلی خود باز می گردند.
آنژیوم‌های گیلاسی به ندرت در صورت، دست‌ها و پاها دیده می‌شوند. گفته می‌شود وقتی به شکل آنژیوم‌های متعدد مجاور دیده می‌شوند، آنژیوم پولیپوید را تشکیل می‌دهند. این ضایعات اغلب با فشار اعمال شده سفید می‌شوند، اما برخی از آنها فیبروتیک هستند و ممکن است به طور کامل سفید نشوند. آنها از نظر ظاهری بالینی تشخیص داده می‌شوند. این ضایعات پتانسیل بدخیم ندارند. اگرچه آنها پتانسیل بدخیم ندارند، اما ممکن است با ملانوم آمالانوتیک ( کشنده) اشتباه گرفته شوند.
ارزیابی
همانژیوم گیلاسی با معاینه ظاهری تشخیص داده می‌شود. توموگرافی انسجام نوری، که یک دستگاه تصویربرداری مبتنی بر نور کم انرژی است، می‌تواند برای ارزیابی همانژیوم گیلاسی قبل از درمان با لیزر استفاده شود. این مطالعه تصویربرداری وسعت و عمق این ضایعات را تعیین می‌کند که در پیش بینی پاسخ این ضایعات به لیزر درمانی مفید است. در صورت وجود نگرانی از بدخیمی، ضایعه باید برداشته شود و برای بررسی هیستوپاتولوژیک فرستاده شود. اگرچه همانژیوم گیلاسی از نظر ظاهری بالینی تشخیص داده می‌شود، یافته‌های هیستوپاتولوژیک آنها اساساً همان همانژیوم مویرگی واقعی است. این یافته‌های هیستوپاتولوژیک شامل یک اپیدرم نازک شده و بسیاری از مویرگ‌های تازه‌توسعه‌یافته، پولیپوید و نئوواسکولاریزه شده است. این مویرگ ها دارای لومن های باریک نازک همراه با سلول های اندوتلیال برجسته هستند. سلول های اندوتلیال اغلب به صورت لوبولار در درم پاپیلاری قرار دارند.
مویرگ‌های تازه تشکیل شده زودتر پیدا می‌شوند، در حالی که این مویرگ ها دیرتر گشاد می‌شوند. بنابراین، تومورهای مرحله آخر اغلب تمایل به افزایش عروق گشاد شده دارند. بنابراین فعال شدن تکثیری سلول‌های اندوتلیال ممکن است مختص مراحل اولیه باشد و ممکن است در مرحله بعدی ناپدید شود.
آیا آنژیوم گیلاسی خودبخود از بین می‌رود؟
آنها به طور کلی بی ضرر هستند و هیچ ناراحتی ایجاد نمی‌کنند. آنژیوم گیلاسی به خودی خود از بین نمی‌رود.
درمان
این ضایعات اغلب بدون علامت هستند اما ممکن است با ضربه خونریزی کنند. بیماران ممکن است بخواهند همانژیوم گیلاسی را بردارند، اغلب به دلایل زیبایی یا برای جلوگیری از خونریزی پس از ضربه. درمان ضایعات کوچکتر شامل بی‌حسی موضعی با لیدوکائین 1% و به دنبال آن لیزر است. ضایعات بزرگتر اغلب با برش اصلاح، با لیزر پایه درمان می‌شوند. علاوه بر این، کرایوتراپی ممکن است به کار گرفته شود. ضایعات سطحی نیز ممکن است با لیزر CO2 درمان شوند. اگرچه به طور سنتی کرایوسرجری، الکتروسرجری یا کورتاژ در درمان همانژیوم گیلاسی استفاده می‌شود، اخیراً لیزر رنگی پالسی یا نور پالسی شدید با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است. کریپتون و لیزرهای دایود 532 نانومتری در ریشه کنی این ضایعات بسیار خوب عمل می‌کنند. باید به بیماران توصیه شود که برداشتن این ضایعات ممکن است گاهاً باعث ایجاد اسکار شود.
تشخیص‌های افتراقی
علاوه بر ملانوم آملانوتیک، تشخیص افتراقی همانژیوم گیلاسی شامل همانژیوم مویرگی لوبولار، گرانولوم پیوژنیک، همانژیوم توفت اکتسابی، همانژیوم گلومرولوئید، همانژیوم هموسیدروتیک هدف، هیپرپلازی آنژیولنفوئید همراه با ائوزینوفیلی و همانژیوم دوکی است.
پیش بینی
پیش آگاهی برای اکثر بیماران عالی است. این ضایعات اغلب بدون علامت هستند.
آیا آنژیوم گیلاسی نشانه بیماری دیگری است؟
آنژیوم گیلاسی خطرناک، آنها توده‌های خوش خیمی هستند که به راحتی می‌توانند با ملانوم و خال اشتباه گرفته شوند. اگرچه دیدن رشد جدید روی پوست می‌تواند ترسناک باشد، آنژیوم گیلاسی نشانه سرطان نیست. آنها معمولاً غیرسرطانی (خوش خیم) هستند و جای نگرانی ندارند، مگر اینکه خونریزی کنند یا ظاهرشان تغییر کند.
پیشگیری و آموزش بیمار
به دلیل ارتباط همانژیوم گیلاسی با برخی از مواد شیمیایی، باید به بیماران توصیه شود از درمان موضعی خردل نیتروژن، برومیدها یا سایر مواد شیمیایی اجتناب کنند. اینها به طور فزاینده‌ای در آب و هوای گرمسیری استفاده می‌شوند. علاوه بر این، این ضایعات اغلب در بیماران دیابتی بزرگتر هستند. همانژیوم گیلاس اغلب با پیوند کبد، بیماری پیوند در مقابل میزبان و بیمارانی که به دلیل درمان با سیکلوسپورین دچار نقص ایمنی هستند، مرتبط است.
تعداد بازدید از این مطلب: 16
لطفا از عکس‌های قبل و بعد بیماران در گالری تصاویر دیدن فرمایید.
آدرس: اصفهان-خ چهارباغ بالا جنب مجتمع پارک ساختمان گلستان طبقه فوقانی بانک سپه مرکز لیزر هور (دکتر مریم ملکی)
تلفن :03136662224
۰ دیدگاه