با بالا رفتن سن، بافت‌ها و اعضای مختلف بدن کم‌کم شروع به پیرشدن می‌کنند و رشد سلول‌ها کم‌کم با سرعت کمتری پیش خواهند رفت. سی سالگی سن پیری نیست اما از این سن علائم پیری ممکن است دیده شود.
محققان تعریف جدیدی از پیری ارائه داده‌اند که در آن تمام علائم بروز پیری اعلام شده است، کاهش کلسیم استخوان و میزان تولید پروتئین که منجر به کوچک شدن تدریجی حجم عضلات می‌شود، برخی از این نشانه‌ها به شمار می‌آیند. در زیر، دکتر مریم ملکی متخصص پوست، به تغییرات اسکلتی و عضلانی ناشی از پیری در بدن می‌پردازد.
افراد با افزایش سن، توده یا تراکم استخوانی خود را از دست می‌دهند، و این تغییرات در زنان پس از یائسگی، بیشتر دیده می‌شود. با بالارفتن سن، استخوان‌ها کلسیم و سایر مواد معدنی را از دست می‌دهند.
مقایسه استخوان پوک و سالم
همچنین، مهره‌ها نیز، مقداری از مواد معدنی خود را از دست می‌دهند و هر مهره نازکتر می‌شود، بنابراین، ستون فقرات فشرده‌تر و حالت قوس‌دار به‌خود می‌گیرد. خارهای استخوانی، ناشی از افزایش سن و استفاده کلی از ستون فقرات نیز، ممکن است روی مهره‌ها ایجاد شود.
قوس‌های پا کمتر مشخص می‌شوند و به کاهش جزئی قد کمک می‌کنند.
استخوان‌های بلند دست‌ها و پاها به دلیل از دست دادن مواد معدنی شکننده‌تر هستند، اما طول آن‌ها تغییر نمی‌کند. این باعث می‌شود دست‌ها و پاها در مقایسه با تنه کوتاه شده بلندتر به نظر برسند.
مفاصل سفت‌تر و کمتر انعطاف‌پذیر می‌شوند. ممکن است مایع بین مفصلی کاهش یابد. غضروف ممکن است شروع به ساییدگی و فرسودگی کند. مواد معدنی ممکن است در داخل و اطراف برخی مفاصل رسوب کنند (کلسیفیکاسیون). این مورد در اطراف شانه رایج است.
مفاصل لگن و زانو ممکن است شروع به از دست دادن غضروف کنند (تغییرات دژنراتیو). در دست، مفاصل انگشتان غضروف خود را از دست می‌دهند و استخوان‌ها کمی ضخیم می‌شوند. تغییرات مفصل انگشت، و به دنبال آن تورم استخوانی، در زنان شایع‌تر است، و این تغییرات ممکن است ارثی باشد.
از بین رفتن عضروف زانو
توده بدون چربی بدن (lean body mass)، کاهش می‌یابد. این کاهش تا حدی ناشی از، از دست دادن بافت عضلانی (آتروفی) است. به نظر می‌رسد سرعت و میزان تغییرات عضلانی توسط ژن‌ها ایجاد می‌شود. تغییرات عضلانی اغلب از دهه ۲۰ در مردان و در دهه ۴۰ در زنان شروع می‌شود.
لیپوفوسین (یک رنگدانه مرتبط با افزایش سن) و چربی در بافت ماهیچه‌ای رسوب می‌کنند. فیبرهای عضلانی کوچک می‌شوند، و بافت عضلانی کندتر جایگزین می‌شود. بافت عضلانی از دست رفته ممکن است با یک بافت فیبری سخت جایگزین شود. این مورد، بیشتر در دست‌هایی که ممکن است لاغر و استخوانی به نظر برسند، قابل توجه است.
به دلیل تغییرات در بافت عضلانی و تغییرات طبیعی پیری در سیستم عصبی، ماهیچه‌ها کوچک می‌شوند، و کمتر می‌توانند منقبض شوند. ماهیچه‌ها ممکن است با افزایش سن سفت شوند و حتی با ورزش منظم نیز، تن خود را از دست بدهند.
اثر تغییرات
با افزایش سن و تغییرات گفته شده، استخوان‌ها شکننده‌تر می شوند و ممکن است راحت تر بشکنند، قد کلی فرد کاهش می‌یابد، عمدتاً به این دلیل که تنه و ستون فقرات کوتاه‌تر می‌شوند.
تخریب و تغییرات پیری در مفاصل ممکن است منجر به التهاب، درد، سفتی و تغییر شکل شود. تغییرات مفاصل تقریباً در همه افراد مسن رخ می‌دهد. این تغییرات از سفتی جزئی تا آرتریت شدید متغیر است.
دراین حالت ممکن است وضعیت کلی بدن و کمر خمیده‌تر شود، حتی فرم زانوها و باسن نیز ممکن است خمیده شوند. گردن ممکن است کج شود و شانه ها باریک شوند در حالی که لگن پهن‌تر می‌شود.
وضعیت کمر در دوران پیری
حرکت بدن کند شده، و ممکن است محدود شود. الگوی راه رفتن، کندتر و قدم‌ها کوتاه‌تر می‌شود. راه رفتن ممکن است ناپایدار شود و احتمال زمین‌خوردن هست.
تغییر قدرت و استقامت از دست دادن توده عضلانی باعث کاهش قدرت می شود.
مشکلات رایج
پوکی استخوان یک مشکل شایع به خصوص برای زنان مسن است. استخوان ها راحت‌تر می‌شکنند. شکستگی‌های فشاری مهره‌ها می‌تواند باعث درد و کاهش تحرک شود.
ضعف عضلانی به خستگی، ضعف کلی و کاهش فعالیت کمک می‌کند. مشکلات مفصلی از سفتی خفیف تا آرتریت ناتوان کننده (استئوآرتریت) بسیار شایع هستند.
خطر آسیب بدنی افزایش می‌یابد، زیرا تغییرات در راه رفتن، بی‌ثباتی و از دست دادن تعادل ممکن است منجر به زمین خوردن شود.
برخی از افراد مسن رفلکس‌های خود را کاهش داده‌اند. اغلب علت این مورد، به جای تغییر در اعصاب ناشی از تغییرات در عضلات و تاندون‌ها است. کاهش رفلکس تکان دادن زانو یا تکان دادن مچ پا ممکن است رخ دهد.
حرکات غیر ارادی (لرزش عضلانی و حرکات ظریف به نام فاسیکولاسیون) در افراد مسن بیشتر شایع است. افراد مسنی که فعال نیستند ممکن است دچار ضعف یا احساسات غیر طبیعی (پارستزی) شوند.
افرادی که قادر به حرکت به تنهایی نیستند یا عضلات خود را با ورزش کشش نمی‌دهند، ممکن است دچار انقباض و سفتی و کوتاهی عضلانی شوند.جلوگیری
ورزش یکی از بهترین راه‌ها برای کند کردن یا جلوگیری از مشکلات ناشی از پیری ماهیچه‌ها، مفاصل و استخوان‌ها است. یک برنامه ورزشی متوسط می تواند به شما در حفظ قدرت، تعادل و انعطاف پذیری کمک کند. ورزش به استخوان‌ها کمک می کند قوی بمانند.
قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
مهم است که یک رژیم غذایی متعادل همراه با کلسیم فراوان داشته باشید. زنان باید با افزایش سن به میزان کافی کلسیم و ویتامین D دریافت کنند. زنان یائسه و مردان بالای 70 سال باید 1200 میلی گرم کلسیم در روز مصرف کنند. زنان و مردان بالای 70 سال باید روزانه 800 واحد بین المللی (IU) ویتامین D دریافت کنند. اگر پوکی استخوان دارید، با پزشک خود در مورد درمان های تجویزی صحبت کنید.
تعداد بازدید از این مطلب: 185
لطفا از عکس‌های قبل و بعد بیماران در گالری تصاویر دیدن فرمایید.
آدرس: اصفهان-خ چهارباغ بالا جنب مجتمع پارک ساختمان گلستان طبقه فوقانی بانک سپه مرکز لیزر هور (دکتر مریم ملکی)
تلفن :03136662224
۰ دیدگاه