درمان پسوریازیس چیست؟

هیچ درمان قطعی برای پسوریازیس وجود ندارد.  اما درمان می‌تواند به شما کمک کند پوستتان بهتر شود و احساس بهتری داشته باشید. در این مقاله ، دکتر مریم ملکی متخصص پوست و مو به توضیحاتی در مورد انواع روش‌های درمانی در بیماری پسوریازیس می‌پردازد.

تشخیص بیماری

پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی تشخیص داده می‌شود، و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی انجام برخی آزمایشات برای یافتن علل شعله‌ورکننده آن ضروری است. در هر حال در موارد مشکوک، می‌توان از بیوپسی پوست استفاده کرد. در این روش پزشک با برداشت تکه کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ، بیماری را تشخیص می‌دهد.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان دارای علایم پسوریازیس بوده و یا علایم پس از درمان عود نماید. بروز پوسچول (تاول چرکی) بر روی پوست همراه تب، درد عضلانی و خستگی در طی حملات.

عواقب مورد انتظار

ای بیماری قابل علاج نیست و علایم آن با درمان قابل کنترل است. بیماری ممکن است بین حملات مدت‌های طولانی غیرفعال باقی بماند. در خانم‌ها شدت بیماری در طی بارداری کاهش می‌یابد. برخی از داروها مانندکربنات لیتیم و بتابلوکرها و هیپوکلسمی باعث تشدید بیماری می‌شود.

آیا پسوریازیس درمان قطعی دارد؟

واقعیت این است که خیر! در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد. کما اینکه بیماری قند، فشار خون و بسیاری از بیماری‌های دیگر نیز درمان قطعی ندارند. اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، بیماری پسوریازیس کنترل می‌شود، و گاه بیمار تا مدتها عاری از هرگونه ضایعه باقی می‌ماند. همانگونه که قبلاً گفته شده پسوریازیس طول عمر فرد را کم نمی‌کند، مسری نبوده، باعث ریزش مو نشده و در واقع از بسیاری از بیماری پوستی دیگر، بهتر کنترل می‌شود.

روشهای درمان پسوریازیس کدامند؟

علاج دایمی برای این بیماری وجود ندارد. با توجه به متفاوت بودن پسوریازیس در افراد مختلف، روش درمان در هر فرد بسته به سن، جنس، شغل، وسعت بیماری و بسیاری از عوامل دیگر متفاوت خواهد بود.
  • در صورت امکان برای زندگی به یک منطقه دارای آب و هوای گرم نقل مکان کنید زیرا شدت این بیماری در آب و هوای سرد افزایش می‌یابد.
  • حفظ بهداشت مطلوب پوست با حمام گرفتن روزانه مهم است.
  • از آسیب زدن پوست با روش‌هایی مانند، کیسه کشیدن شدید اجتناب کنید. زیرا آسیب پوستی می‌تواند باعث شعله‌ورخ شدن حمله جدید بیماری گردد.
  • از خشکی پوست جلوگیری کنید که این کار تعداد دفعات عود بیماری را کاهش میدهد.
  • تا حد امکان به طور مکرر پوست را در حد متوسط در معرض نور آفتاب قرار دهید.
  • حمام با بلغور جو دوسر ممکن است باعث نرم شدن پوسته‌ها گردد.
ممکن است به درمان‌های موضعی، خوراکی یا (سیستمیک) نیاز داشته باشید. حتی اگر پسوریازیس شدید دارید، راه‌های خوبی برای درمان شعله‌های عودتان وجود دارد.

الف -درمان‌های موضعی پسوریازیس

درمان‌های موضعی، داروهایی هستند که مستقیماً روی پوست خود می‌مالید، و همراه با یک مرطوب کننده خوب، معمولا اولین چیزی هستند که پزشک برای شما توصیه می‌کند، مخصوصا‌ً برای پسوریازیس خفیف تا متوسط. برای درمان‌های موضعی، گزینه‌های بدون نسخه (OTC) و نسخه وجود دارد.

 درمان‌های موضعی پسوریازیس به صورت پماد، کرم یا فوم ارائه می‌شود و شامل موارد زیر است:
 کرم‌های استروئیدی:

این کرم‌ها، سلول‌های ایمنی را در پوست شما کند می‌کنند. آنها می‌توانند تورم و قرمزی را کاهش دهند. کرم‌های استروئیدی ملایم بدون نسخه هم، داروخانه‌ها، در دسترس هستند. برای کرم‌های استروییدی قوی‌تر به نسخه پزشک نیاز دارید. استروئیدها عوارض جانبی دارند و نباید در نواحی حساس مانند صورت یا اندام تناسلی استفاده شوند. کرم‌های استروییدی می‌توانند پوست را بسوزانند یا نازک کنند. این کرم‌ها را باید دقیقاً همانطور که پزشک به شما می‌گوید استفاده کنید.

انواع مختلف پماد های استروئیدی

اسید سالیسیلیک:

کرم‌های حاوی اسیدسالیسیلیک می‌تواند پوست فلس‌دار را نرم و نازک کند. اما اگر آن را برای مدت طولانی روی پوست بگذارید، می‌تواند پوست شما را تحریک کند. همچنین، ممکن است فولیکول‌های موی شما را ضعیف کرده و باعث ریزش موقت مو نیز شود. اگر اسید سالیسیلیک در سطح وسیع مصرف شود، می‌تواند جذب خون شود.

کلسیپوتریول (کالسیپوترین):

کلسیپوتریول ( دایونکس) یک شکل قوی از ویتامین D است. این ویتامین برای کنترل سلول‌های بیش فعال پوست شناخته شده است.  پزشک شما ممکن است آن را با یک کرم استروئیدی جفت کند.

Tazorac (Tazarotene):

تازاروتن به شکل ژل یا کرم ، موجود است و یک و دو بار در روز استفاده می‌شود. برای کسانی که باردار یا شیرده هستند یا قصد باردار شدن دارند توصیه نمی‌شود.

سرکوبکننده‌های ایمنی:

این دسته از داروها، استروئید نیستند، اما نحوه عملکرد سلول‌های ایمنی شما را تغییر می‌دهند. گزینه‌ها شامل پیمکرولیموس و تاکرولیموس است. ممکن است پزشک از این داروها ، برای استفاده در نواحی حساس مانند صورت، کشاله ران یا چین‌های پوستی، استفاده کند.

پماد قطران زغال سنگ:

قطران زغال سنگ برای کاهش التهاب، خارش و پوسته پوسته‌های مرتبط با پسوریازیس شناخته شده است. اما می‌تواند عوارض جانبی مانند قرمزی و خشکی پوست ایجاد کند. همچنین می‌تواند پوست شما را به نور UV حساس‌تر کند. این داروها، برای زنان باردار و شیرده توصیه نمی‌شود. نحوه استفاده از آن را از پزشک خود بپرسید.

تجویز رتینوئید:

اینها پمادهایی هستند که با ویتامین A ساخته شده‌اند. ممکن است پزشک شما بخواهد همزمان از یک استروئید استفاده کنید. این کار می‌تواند احتمال تحریک پوست ناشی از رتینوئید را کاهش دهد.

فتوتراپی پسوریازیس

هزاران سال است که از نور خورشید برای درمان بیماری‌های پوستی استفاده می‌شود. اکنون پزشکان از ماشین‌هایی برای تابش مستقیم پرتوهای فرابنفش (UV) به پوست شما استفاده می‌کنند.

نور درمانی می‌تواند رشد سریع سلول‌های پوست را در افرادی که پسوریازیس دارند کند نماید. معمولاً این کاری است که متخصص پوست چند بار در هفته در مطب خود انجام می‌دهد.  اما برخی از کیت‌های خانگی وجود دارد که می‌توانید در منزل از آنها استفاده کنید. از پزشک خود در مورد آنها سوال کنید.

فتو‌تراپی پسوریازیس

انواع مختلف فتوتراپی برای پسوریازیس عبارتند از:

درمان UVB باند باریک این یک شکل هدفمند از نور UV است. شما در یک جعبه نور می ایستید یا پزشک منبع نور دیگری را روی بدن شما ارسال می‌کند. برای کودکان، افرادی که باردار یا شیرده هستند و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بی خطر است.

UVB درمانی با پهنای باند  این کار طیف وسیع تری از نور UVB را تولید می‌کند. این درمان به اندازه درمان UVB باند باریک، استفاده نمی‌شود.

لیزر درمانی اگزایمر (VTRAC). لیزر درمانی اگزایمر به خلاص شدن از شر لکه‌های قرمز با قرار دادن آنها در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) کمک می‌کند.

پسورالن + UVA (PUVA).  این دارو دارویی به نام پسورالن را با نور فرابنفش A یا UVA مخلوط می‌کند.  می‌توانید پسورالن رابصورت خوراکی مصرف کنید یا در حمام پسورالن بنشینید. پسورالن، پوست شما را نسبت به نور حساس‌تر می‌کند، که این باعث می‌شود که پوست شما مقدار نور UVA بیشتری جذب کند. این ترکیب واقعا برای پسوریازیس موثر است. اما این یک درمان قدیمی است که به اندازه درمان UVB باند باریک استفاده نمی‌شود.

فتوتراپی می‌تواند عوارض جانبی کوتاه مدت و طولانی مدت ایجاد کند. این روش ممکن است سبب آفتاب سوختگی شود و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد، بنابراین، چنین درمانی توصیه نمی‌شود اگر:

  • سرطان پوست دارید
  • شما یک بیماری پزشکی دارید که احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد
  • شما یک بیماری پزشکی دارید یا دارویی مصرف می‌کنید که شما را به نور UV حساس‌تر می‌کند

ب-درمان‌های سیستمیک

سرکوب‌کننده‌های ایمنی، اگر درمان‌های دیگر مؤثر نبودند یا پسوریازیس متوسط ​​تا شدید دارید، ممکن است پزشک داروهایی برای کند کردن کل سیستم ایمنی بدن به شما بدهد. این داروها یا خوراکی هستند و یا از طریق تزریق به بازوی خود دریافت می‌شوند. این داروها می‌توانند مبارزه با عفونت‌ها را سخت‌تر کنند و عوارض جانبی ناخواسته دیگری ایجاد کنند.

برخی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شوند عبارتند از:

سرکوب‌کننده‌های ایمنی برای درمان پسوریازیس

متوترکسات: این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که علائم جدی دارند. متوترکسات، می‌تواند احتمال بیماری کبد و مشکلات ریوی یا کلیوی را افزایش دهد. پزشک شما هر چند وقت یکبار آزمایش‌هایی را برای اطمینان از سلامت شما انجام می‌دهد.

سیکلوسپورین: سیکلوسپورین، بیشتر برای پسوریازیس شدید استفاده می‌شود.سیکلوسپورین، می‌تواند باعث فشار خون بالا یا مشکلات کلیوی شود. همچنین ، ممکن است متوجه حساسیت پوست یا درد ماهیچه‌ها و مفاصل شوید.

مهار کننده‌ آنزیم: مهارکننده آنزیم، یک داروی جدیدتر به نام آپرمیلاست است که می‌تواند التهاب را در سلول‌های ایمنی خاص هدف قرار داده و شدت التهاب را کندتر کند. این قرصی است که دو بار در روز مصرف می‌کنید. به طور کلی بی‌خط است، اما اگر تغییرات خلقی دارید به پزشک خود اطلاع دهید، چون می‌تواند احتمال افسردگی یا افکار خودکشی را در شما افزایش دهد.

رتینوئیدهای خوراکی: آسیترتین شکل مصنوعی ویتامین A است. این دارو بصورت خوراکی مصرف می‌شود. کارشناسان مطمئن نیستند که چگونه این دارو در درمان پسوریازیس کمک می‌کند، اما گمان می‌رود، به این دلیل است که رتینوئیدها بر سرعت رشد سلول‌های پوست تأثیر می‌گذارند. رتینوئیدهای خوراکی اغلب برای درمان پسوریازیس پوسچولار استفاده می‌شود، اما می‌توانند عوارض جانبی ناخواسته‌ای از جمله ریزش مو و مشکلات کبدی یا استخوانی ایجاد کنند. پس از بهبود علائم، پزشک ممکن است دوز شما را کاهش دهد.

اگر به رتینوئیدها حساسیت دارید، مصرف آسیترتین بی‌عارضه نیست. مصرف رتینوئیدهای خوراکی در بارداری ، نیز می‌توانند در جنین ، منجر به نقایص مادرزادی شوند. این داروها را مصرف نکنید اگر:

  • شما باردار هستید، می‌خواهید باردار شوید یا در حال شیردهی هستید.
  • شما بیماری جدی کبدی یا کلیوی دارید.
  • تری‌گلیسیرید بالایی دارید.

درمان‌های بیولوژیک سیستمیک

داروهای بیولوژیک، داروهای جدیدتری هستند که از مواد زنده ساخته می‌شوند. داروهای بیولوژیک به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند: مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور (TNF)، مهارکننده‌های اینترلوکین (IL)-23، مهارکننده‌های IL-17 و مهارکننده‌های IL-12.  این داروها ، سلول‌های ایمنی یا پروتئین‌های خاصی که باعث ایجاد پسوریازیس می‌شوند، را هدف قرار می‌دهند. بر خلاف سرکوب کننده‌های ایمنی، آنها بر کل سیستم ایمنی شما تأثیر نمی‌گذارند.

احتمالاً این درمان را از طریق تزریق عضلانی ، و یا انفوزیون وریدی دریافت خواهید کرد.

بیولوژیک‌ها بیشتر برای پسوریازیس متوسط ​​تا شدید، و آرتریت پسوریاتیک بهترین تاثیر را دارند. این داروها می‌توانند گران باشند. این داروها به طور کلی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند، اما تحقیقات بیشتری در مورد اثرات و عوارض طولانی مدت آنها مورد نیاز است. پزشک به شما کمک می‌کند تصمیم بگیرید که آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر.

بیولوژیک‌های مورد استفاده برای درمان پسوریازیس عبارتند از:
  • آدالیموماب
  • بیمکیزوماب
  • برودالوماب
  • Certolizumab-pegol
  • اتانرسپت
  • گلیموماب و آباتاسپت (برای آرتریت پسوریاتیک)
  • گوسل کوماب
  • اینفلیکسیماب
  • ایکسیکیزوماب
  • ریسانکیزوماب
  • سکوکینوماب
  • تیلدراکیزوماب
  • توفاسیتینیب (خوراکی)
  • Ustekinumab

ج-درمان های طبیعی پسوریازیس

بسیاری از مردم گیاهان، ویتامین‌ها یا سایر داروهای خانگی را برای کاهش علائم امتحان می‌کنند. فقط به یاد داشته باشید که آنچه برای شخص دیگری نتیجه می‌دهد، ممکن است برای شما مفید نباشد. بهتر است قبل از تغییر یا اضافه کردن چیزی به برنامه درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید. آنها به شما اطلاع می‌دهند که چه چیزی برای شما مناسب است.

در اینجا برخی از درمان‌های طبیعی پسوریازیس که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند آورده شده است:

حمام نمک: حمام نمک، ممکن است برخی از پوسته‌های شما را بلند کند و به خارش شما کمک کند. نمک دریای مرده یا اپسوم را به آب گرم اضافه کنید. 15 دقیقه خیس کنید. بلافاصله پس از حمام از کرم مرطوب‌کننده استفاده کنید تا پوست شما خیلی خشک نشود.

بلغور جو دوسر کلوئیدی: برخی افراد می‌گویند وقتی در حمام بلغور جو دوسر قرار می‌گیرند یا خمیر آن‌را روی پوست خود می‌زنند، پوستشان کمتر دچار قرمزی و خارش می‌شود، ولی شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهد پسوریازیس را درمان می‌کند.

آلوئه ورا: کرم حاوی 0.5 درصد آلوئه ممکن است پوسته‌های شما را کاهش دهد و قرمزی را برای مدت کوتاهی کم کند. می‌توانید تا سه بار در روز از آن استفاده کنید.

سرکه سیب: از سرکه سیب گاهی اوقات برای کاهش خارش ناشی از پسوریازیس پوست سر استفاده می‌شود. می‌توانید چند بار در هفته از آن استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که مقدار مساوی سرکه و آب را مخلوط کرده‌اید. در غیر این صورت، سرکه می‌تواند پوست شما را بسوزاند. از مصرف آن روی هرگونه زخم باز، خودداری کنید.

رژیم غذایی سالم: هیچ برنامه غذایی خاصی برای پسوریازیس وجود ندارد. اما اگر اضافه وزن دارید، یا چاق هستید، در صورت کاهش وزن، علائم شما بهتر می‌شود. کارشناسان معتقدند که سلول‌های خاصی، مانند آنهایی که در شکم شما هستند، التهاب را بدتر می‌کنند، و این خود ، کار سلول‌های ایمنی در پوست و بدن شما را سخت‌تر می‌کند تا به روش صحیح کار کنند.

پزشک خود را در جریان وضعیت خود قرار دهید. آنها ممکن است نیاز داشته باشند برنامه مراقبت شما را در طول زمان به روز کنند. این ممکن است به معنای تغییر یک داروی موضعی دیگر، یا امتحان ترکیبی از درمان‌های پسوریازیس باشد.‌

   

تعداد بازدید از این مطلب: 45474
لطفا از عکس‌های قبل و بعد بیماران در گالری تصاویر دیدن فرمایید.
آدرس: اصفهان-خ چهارباغ بالا جنب مجتمع پارک ساختمان گلستان طبقه فوقانی بانک سپه مرکز لیزر هور (دکتر مریم ملکی)

تلفن :03136662224

۰ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *