با وجود بثورات آشکار در بیماری پسوریازیس، این بیماری فقط یک بیماری پوستی در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه اکنون به عنوان یک اختلال التهابی پیچیده شناخته می‌شود که چندین سیستم بدن را درگیر می‌کند.در این مقاله، دکتر مریم ملکی به توضیح نکاتی در مورد بیماری پسوریازیس و اینکه آیا این بیماری کشنده است یا خیر می‌پردازند.
پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس بیماری پوستی است که در اثر فعالیت غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود که منجر به تولید بیش از حد سلول‌های پوستی می‌گردد. در نتیجه، سلول‌های پوست تجمع پیدا می‌کنند و باعث ایجاد تکه‌هایی از پوست ضخیم، خشک و پوسته‌دار می‌شوند. آرنج، زانو، پوست سر، کمر، صورت، کف دستها و کف پاها معمولاً تحت تأثیر پسوریازیس قرار می‌گیرند، اما می‌تواند سایر قسمت‌های بدن از جمله ناخن‌های دست و پا را نیز درگیر کند.
طبق گزارش آکادمی پوست آمریکا، پسوریازیس حدود ٧/۵ میلیون نفر را در ایالات متحده مبتلا کرده است. حدود ٢٠ درصد از این افراد، پسوریازیس متوسط تا شدید دارند که این بیماری حداقل ۵ درصد از سطح بدن آنها را درگیر می‌کند. اگرچه پسوریازیس به عنوان یک بیماری مرتبط با مرگ و میر در نظر گرفته نمی‌شد، اما یک مطالعه بزرگ مبتنی بر جمعیت نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری شدید پسوریازیس که نیاز به نوردرمانی یا درمان سیستمیک دارند، خطر مرگ و میر قلبی_عروقی و مرگ و میر کلی را افزایش می‌دهند.
در یک سری از مطالعات انجام شده بر روی بیماران آرتریت پسوریاتیک، خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی_عروقی، بیماری‌های تنفسی، سرطان، جراحات و مسمومیت در این بیماران مشاهده شده است.
مطالعات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به پسوریازیس، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر بیماری‌ها یا بیماری‌های همراه از جمله بیماری‌های قلبی_عروقی، بدخیمی‌ها، بیماری مزمن تنفسی تحتانی، دیابت، زوال عقل، عفونت، بیماری‌های کلیوی،بیماری‌های کبدی، افسردگی و خودکشی هستند. خطر مرگ مطلق و بیش از حد، مربوط به بیماری‌های قلبی_عروقی است. بالاترین میزان خطر مرگ نسبی، برای عللی مانند بیماری کلیوی و زوال عقل است.
در مطالعه‌ای که بر اساس داده‌های یک بررسی بهداشتی معروف در ایالات متحده انجام شده است، نشان می‌دهد که بزرگسالان مبتلا به پسوریازیس در این کشور، با خطر مرگ و میر دو برابری روبرو هستند. این خطر مرگ زودهنگام، بالاتر از آن چیزی است که در اروپا گزارش شده است و بسیاری از علل آن قابل توضیح نیستند.
در این مطالعه دیده شد که بیماران مونث و بیماران با سطح اقتصادی بالاتر، احتمال کمتری برای مرگ و میر داشتند. بیماران با سن بالاتر یا مصرف کنندگان سیگار، احتمال مرگ بیشتری داشتند. نژاد و سطح تحصیلات تأثیر معنا داری بر مرگ و میر نداشت، هر چند که مطالعات مبتنی بر جمعیت در اروپا نشان داده‌اند که خطر مرگ و میر برای پسوریازیس در اروپا، بسیار کمتر است. دلایل جمعیتی تا دلایل بالقوه دیگر، می‌تواند در میزان کمتر مرگ و میر در اروپا نقش داشته باشد.
مطالعات زیادی برای تعیین میزان بیشتری از علل مرگ ناشی از پسوریازیس، درمان‌های آن، رفتارهای مرتبط یا سایر عوامل ضروری است. جنبه‌های فیزیکی‌روانی و اجتماعی‌رفتاری پسوریازیس، احتمالاً به هم مرتبط هستند و ارتباطات پیچیده‌ای دارند. شناسایی علل اصلی مرگ و میر بیش از حد در بیماران پسوریازیس، به منظور تمرکز بر اقدامات پیشگیری از مرگ و میر، مهم است. علاوه بر این، چنین داده‌هایی ممکن است به اطلاعاتی درباره روابط بین پاتوفیزیولوژی، درمان و جنبه‌های اجتماعی این بیماری کمک کند.
چه بیمارانی پسوریازیس شدید تعریف می‌شوند؟
بیمارانی که تحت درمان با داروها یا روش‌های درمانی زیر هستند، به عنوان پسوریازیس شدید در نظر گرفته می‌شوند:
- فتوتراپی PUVA
- متوترکسات
- آزاتیوپرین
- سیکلوسپورین
- رتیونیدهای خوراکی (اترتینات، آسیترتین)
- هیدروکسی اوره
- مایکوفنولات
سن مرگ و میر در افراد مبتلا به پسوریازیس، چگونه است؟
سن مرگ و میر در بین بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید در زن و مرد، به طور قابل توجهی پایین‌تر است.
پسوریازیس چه تاثیری بر امید به زندگی دارد؟
سن اولیه ابتلا به پسوریازیس ممکن است افراد را مستعد ابتلا به بیماری‌های همراهی کند که طول عمر را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
پسوریازیس می‌تواند امید به زندگی را تا ده سال یا بیشتر کاهش دهد. به طور متوسط، بیمارانی که پسوریازیس آنها قبل از ٢۵ سالگی تشخیص داده شده بود، تا ۶٠ سالگی در قید حیات نبودند. در مقابل، تشخیص پسوریازیس در سن ٢۵ سالگی یا بعد از آن، با میانگین امید به زندگی بیش از ٧٠ سال همراه بوده است. این اختلاف، بر نیاز به تشخیص پسوریازیس و شروع درمان برای رفع بیماری و احتمالا افزایش طول عمر با اجتناب از بیماری‌های همراه مرتبط با پسوریازیس، تاکید می‌کند.
رابطه جالبی بین پسوریازیس، بیماری‌های همراه متعدد و کاهش طول عمر وجود دارد. بیماری‌های همراه مانند دیابت، ممکن است امید به زندگی را پنج یا شش سال و فشار خون بالا و بیماری قلبی، امید به زندگی را سه تا چهار سال در بیماران پسوریازیس کاهش دهد.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد، بزرگسالانی که پسوریازیس حداقل ١٠ درصد از سطح بدن آنها را درگیر می‌کند، تقریباً دو برابر بیشتر از افراد بدون پسوریازیس، در معرض خطر مرگ زودرس هستند.
در مطالعه‌ای نشان داده شد که خطر مرگ در بیماران پسوریازیس ١/٧٩ برابر بیشتر است. این مطالعه نشان داد که ٣/٢۴ مرگ در هر هزار نفر در سال، در میان شرکت کنندگان بدون پسوریازیس وجود دارد. در حالیکه ۶/٣٩ مرگ در هر هزار نفر در سال، برای افراد مبتلا به پسوریازیس شدید (بیش از ده درصد از سطح بدن بیمار، درگیر باشد) گزارش شده است.
پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده بالقوه مانند چاقی، سیگار کشیدن و وجود سایر بیماری‌های شدید پزشکی، خطر مرگ در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید، تقریباً دو برابر بیماران بدون این بیماری بوده است. محققان خاطرنشان می‌کنند که مطالعات بیشتری برای تعیین علل دقیق مرگ در میان بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید مورد نیاز است.
حوادث قلبی و عروقی
اولین ارتباط بین پسوریازیس و حوادث قلبیعروقی، در سال ١٩٧٣ نشان داده شد. پسوریازیس شدید یک عامل خطر مستقل برای مرگ و میر قلبی_عروقی و مرگ و میر کلی است. بالاترین میزان خطر مرگ در بیماران مبتلا به پسوریازیس، برای بیماری‌های همراهی مثل بیماری‌های قلبی_عروقی و سپس عفونت و سرطان است.
در مقایسه بین افراد سکته قلبی مبتلا به پسوریازیس با افراد سکته قلبی بدون پسوریازیس، در مطالعه‌ای دیده شد که ٠/٣ درصد از تمام موارد سکته قلبی، با پسوریازیس همراه بوده‌اند و بیماران سکته قلبی مبتلا به پسوریازیس، به طور متوسط ۵ سال جوان‌تر از بیماران سکته قلبی بدون پسوریازیس بودند. به نظر می‌رسد پسوریازیس شیوع عوامل خطر کلاسیک قلبی_عروقی را افزایش می‌دهد.
عوامل خطر بیماری‌های قلبی_عروقی، شامل: سیگار کشیدن، چاقی، چربی خون، فشار خون بالا و دیابت است. که این عوامل خطر در افراد مبتلا به پسوریازیس شایع‌تر است.
پسوریازیس و عوامل خطر قلبی_عروقی ممکن است آترواسکلروز عروق کرونر را تقویت کنند. بیماران مبتلا به پسوریازیس باید از افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی_عروقی آگاه شوند. باید تلاش‌های بیشتری برای کاهش بار التهابی در پسوریازیس انجام شود. پسوریازیس ممکن است شیوع و همچنین شدت کلسیفیکاسیون عروق کرونر را افزایش دهد.
به احتمال زیاد این اتفاق به فرآیند التهاب سیستمیک مزمن در بیماری پسوریازیس نسبت داده می‌شود. به نظر می‌رسد ماهیت سیستمیک اینترلوکین-١٧A، اینترلوکین-٢٣، اینترلوکین-١٢، فاکتور نکروز تومور-α و فرآیندهای التهابی ناشی از سلول‌های میلوئیدی در پسوریازیس، منجر به بیماری قلبی_عروقی و افزایش مستقل خطر سکته قلبی می‌شود.
پسوریازیس با اختلال در عملکرد اندوتلیال همراه است. درمان ضد اینترلوکین-١٧A در بیماری پسوریازیس، ممکن است برای سلامت قلب و عروق مفید باشد. مهارکننده‌های اینترلوکین-١٧A مانند سکوکینوماب، اثرات سودمند روی شکل پلاک کرونری در بیماری قلبیعروقی دارند و این اثر، نشان دهنده اهمیت التهاب مزمن سیستمیک پسوریازیس در بیماری قلبی_عروقی است.
بیماری‌های کلیوی
بیماران مبتلا به پسوریازیس ممکن است بیشتر به میکروآلبومینوری ( دفع آلبومین از ادرار) و نفروپاتی IgA مبتلا شوند. این ارتباط مستلزم مطالعه بیشتر است.
عفونت
یافته‌های افزایش خطر مرگ مرتبط با عفونت باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. خطر بالاتر عفونت و نئوپلاسم در پسوریازیس، می‌تواند به دلیل اختلال سیستم ایمنی ذاتی در پسوریازیس و اقدامات درمانی سرکوب کننده سیستم ایمنی، درمان‌های سیستمیک و بیولوژیک باشد که فرد را تحت تاثیر ابتلا به انواع عفونت‌ها قرار می‌دهد.
دمانس (زوال عقل)
مطالعات ارتباط مستقیم بین زوال عقل و پسوریازیس را نشان داده است، بیماری‌های عروق مغزی مرتبط با پسوریازیس و عوامل سبک زندگی، ممکن است با افزایش مرگ‌های مرتبط با زوال عقل، به دنبال ابتلا به پسوریازیس باشد.
بیماری‌های روانی
افسردگی و مصرف زیاد الکل ممکن است در بیماران مبتلا به پسوریازیس بیشتر باشد.
بیماری‌های روماتولوژیک
تقریباً ٣٠ درصد از مبتلایان به پسوریازیس، پس از شروع علائم پوستی، به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می‌شوند. به دلیل همراهی آرتریت با پسوریازیس، تشخیص اثرات مجزای آرتریت پسوریاتیک بر بیماری‌های همراه و مرگ و میر دشوارتر است. بیماری قلبی_عروقی در بیماران مبتلا به درگیری همزمان پوست و مفصل، بیشتر است.
نتیجه‌گیری
به هر حال، افزایش خطر مرگ در افراد مبتلا به پسوریازیس تا حد زیادی ممکن است ناشی از مصرف همزمان سیگار و چاقی باشد و نه صرفا خود بیماری پسوریازیس. هنوز اطلاعات کاملی از علت دقیق مرگ و میر در بیماران پسوریازیس حاصل نشده است. آنچه ما می‌دانیم این است که افراد مبتلا به پسوریازیس به توصیه‌های پزشکی صحیح در مورد چگونگی انتخاب شیوه زندگی سالم نیاز دارند. آنها باید از نظر عوامل خطر قلبی_عروقی و حمایت روانی تحت نظر باشند.
یک متخصص پوست باید مراقبت‌های لازم برای خطرات قلبی_عروقی و سایر علل مرگ و میر در بیماران پسوریازیس را مورد توجه قرار دهد. همچنان منتظر هستیم که مطالعات و بررسی‌های بیشتر نشان دهد که آیا التهاب سیستمیک مربوط به پسوریازیس و یا آرتریت پسوریاتیک یا عوامل خطر بیماری‌های قلبی_عروقی و متابولیک، علت اصلی مرگ زودرس در بیماران پسوریاتیک هستند یا خیر.
تعداد بازدید از این مطلب: 8512
لطفا از عکس‌های قبل و بعد بیماران در گالری تصاویر دیدن فرمایید.
آدرس: اصفهان-خ چهارباغ بالا جنب مجتمع پارک ساختمان گلستان طبقه فوقانی بانک سپه مرکز لیزر هور (دکتر مریم ملکی)
تلفن :03136662224
۰ دیدگاه